Páskar

Svo virðist sem ég bloggi ekki nema það fari að nálgast hátíðir. Páskarnir eru á næsta leiti en ekkert bólar á vorinu. Mér sýnist sem svo að umhverfið úti ætli ekki að vera í stíl vil skrautið í stofunni þessa pákana þ.e. páskaliljur, túlipana, og brumandi birkigreinar og hvað þá skrautið sem mun príða greinarnar, litríkar páskakanínur með skóflu í hönd og tilbúnar til að takast á við að planta vorlaukunum..mér virðist sem það þyrfti eitthvert öflugra verkfærið við núna í frosthörkunni. En yndisleg er þó tilhugsunin um útsprungna vorlauka og bráðnandi snjóinn undir sólbjörtum himni. Nú eru páskarnir svo semma að það þýðir lítt að vonast eftir slíku strax. Maður verður bara að láta sér nægja þá vissu sem páskarnir bera með sér og birtist okkur nógu skjótt í náttúrunni þegar vorsins verður vart, upprisan og sigurinn. Vöknun úr dvala vetrarins.

Já það er spurning með þessa vöknun, ég held að mér væri það hagstæðast sjálfri að fara að vakna undan þessum vetri og fara að hespa af verkefni og ritgerðum. Mér væri það hollast að fara að tileinka mér stef upprisunnar og reyna að sigrast á þessum verkefnum, ég hlýt nú að geta það enda er hér ekki um að ræða slíka raun sem Kristur gekk í gegnum þó maður ímyndi sér það nú stundum.  

Ætli ég bloggi þá ekki bara aftur á Hvítasunnunni, ég hef þá kannski eitthvað að segja um "gjöf Heilags anda", svona þar sem ég er nú skráð með það sem ritgerðarverkefni mitt í Postulasögunni þessa önnina. Já við sjáum hvað setur...við vonum að minnsta kosti að páskarnir hafi góð áhrif a mig og veiti mér innblástur og sigurvissu!

 

Sjáumst heil. 

  

Jólaskap

 

Það er ekki laust við að maður sé kominn í smá jólaskap þrátt fyrir að prófin hangi yfir höfðinu á manni og endalaus verkefni. Það varð eitthvað svo yndislega jólalegt í gærmorgun þegar allt var orðið hvítt úti og léttar snjófliksur flugu eins og dúnn niður úr skýjunum... Allavega komst ég í nægilega mikið jólaskap til þess að ég tók fram jólaljósin og hengdi í stofugluggana hjá mér svo nú er orðið voða rómó í stofunni...verst að maður getur ekki notið þess að liggja í sófanum og hafa það kósí undir teppi....held ég yrði svolítið fljót að dotta yfir Tobin, Pedersen, Klauck og fleiri vinum á aðventunni þá.  það er eitt sem ég er að hugsa þessa dagana og það eru jólagjafir, jólaskór, jólamatur, jólaskraut.......spurning um að reyna að tapa sér ekki í jólaudirbúningnum og gleyma öllum friðnum sem maður á að finna á aðventunni, þessari ró í sálinni sem skapar alltaf bestu minninguna. Þegar ég hugsa til síðustu jóla þá man ég mest eftir jólunum sem ég fór á tónleika Páls Óskars og Móniku í Háteigskirkju. Ég ætla svo sannarelga að reyna að hugsa meira um allt það sem er í boði í kirkjum Reykjavíkur heldur en það sem er að gerast í Kringlunni og Smáralind. Ég ætla að reyna að versla allar jólagjafir í miðbænum og koma við í Dómkirkjunni á leiðinni heim, mér sýnist sem það verði full jóladagskrá þar sem á eftir að auðga allan jólaundirbúninginn.

bakstur með snillingunum dætrum mínum verður svo á dagskrá á aðventunni þegar tími er kominn á hvíld frá lestri, jólahlaðborð á Hótel Borg og vonandi verður veðrið okkur hliðhollt svo hægt verði að fara með dúllurnar í göngutúr í bæinn og fá sér súpu og heitt kakó og skoða jólaljósin á laugarveginum.