Erla Björk Jónsdóttir

Irlandsferðin heppnaðist með afburðum vel og ég kom heim þreytt en sátt. Þarna kynntist ég fullt af góðu fólki allsstaðar af úr Evrópu og átt með þeim frábæran tíma sem ég mun aldrei gleyma. Ferðin var bæði erfið en líka skemmtileg. Ég þurfti mikið að skoða sjálfa mig og eigin skoðanir og líka að mæta skoðuum annarra sem voru kannski af öðrum meiði en mínar eigin, en það var ótrúlegt hvað enginn lét það trufla sig og við bundumst góðum vinaböndum öll sömul. Nú er ég ríkari manneskja á 25 nýja vini og er orðin háð facebook..hahaha sem ég hélt að myndi ekki koma fyrir mig...er eitthvað búin að vera að hnussa yfir þessu undanfarið en sé núna að það er bráðnauðsynlegt að vera með síðu þarna inni. Corrymeela er einstakur staður, þarna ríkir einstæður friður og kyrrð með einstaklega friðsömum dýrum. ég eignaðist ekki bara vini af mannkyni heldur var þarna lítill rauðbrystingur sem varð mikill vinur minn og kom inn að heilsa upp á mig. Kanínurnar voru líka alveg sérstakar og hoppuðu þarna í kringum okkur. Fótboltinn sannaði sig líka sem sameiningartákn enn einu sinni. Ég náði að sannfæra strákana um að leyfa okkr stelpunum að spila með og þeir ætluðu ekki að trúa því hvað það var gaman. Ég átti að sjálfsögðu þrjú mörk og héld ég hafi verið markahæst það kvöldið...ótrúlega ánægð með mig.

Ég mæli með því fyrir þá sem fá tækifæri til að sækja þessa viðburði hjá EYCE að nýta sér tækifærið og fara. Þessu mun ég aldrei gleyma að minnsta kosti!

Það er í nógu að snúast þessa dagana. Þlormóður og tvær af þremur systrum hans eru að útskrifast saman á laugardaginn kemur. Tvö þeirra frá HÍ og ein frá háskóla í Kaupmannahöfn. Það verður svaka veisla og fjör!! Það er svolítið maus að halda svona veislu, ég get allavegana ímyndað mér hvernig það er að halda brúðkaupsveislu....veit ekki alveg hvort ég ætla að legja í það bara!!! En maður þarf nú ekkert að hafa einhverja rosalega brúðkaupsveislu...litlar veislur eru líka bara huggulegar og oft betur hepnaðar. En ég er ekki alveg farin að pæla í því ennþá!!   

 Ástandið á kéllu hefur ekki verið upp á sitt besta undanfarnar vkur og því er ég búin að þræla mér í alls yns rannsónir og vesen og var í gær í magaspeglun, sem var ansi súrrealísk upplifun....ég semsagt fékk vægast sagt góðan kokteil  af kæruleysislyfi og hreinlega man bara svona þrjú nokkurra sekúndna brot af þessari speglun...sem betur fer kannski....en ég get allavegana sagt að það tekur pottþétt sex tíma að renna af manni eftir svona lagað. Ég hlýddi víst mjög vel öllum fyrirmælum og gerði það sem mér var sagt að gera....en að ég muni eitthvað eftir því er bara af og frá. Ótrúlega skrítið. 

Rannsóknum er víst ekki lokið enn, en ég fer sem betur fer ekki í fleiri svona "fyllerís" rannóknir.

Ég ákvað bara að gera gott úr þessu og úr því að ég tók mér frí frá vinnu þá pantaði mín sér bara tíma í klippingu og smá dekur, og mér fannst ég virkilega eiga það skilið....passaði mig nú samt á því að panta tímann það seint að ég væri búin að sofa úr mér lyfið.

Nú á ég bara eftir að gera mér ferð á laugarveginn og kaupa mér dress fyrir laugardaginn, enda ætla ég mér að verða megaskvísa þá.....ef það er ekki tækifæri núna......!!!

Plan kvöldsins: Ræktin og nuddpotturinn í Neslauginni!!!     

Jæja þá er komið að því að blogga svoítið. Fyrir hverja veit ég nú ekki þar sem ég hef eiginlega ekki sagt neinum frá þessu blessaða bloggi mínu...en ég geri það kannski bráðum....kanski er líka bara gott að blogga fyrir sjálfan sig???  

 Helgin var annars skemmtileg. Í Víðidalnum fór fram gæðingamót Fáks og við fjölskyldan mættum galvösk á svæðið og hirtum eins og nokkra bikara, sem var nú ekkert leiðinlegt. Auður Rós var prúðbúin sem þyrnirós í pollaflokki og fékk að verðlaunum bikar og flottann sumarglaðning að gjöf. Þær voru flottar stöllurnar hún og Gyðja frá Kaðalstöðum. Gyðja lét sér ekki nægja að keppa í pollaflokki heldur þeysti hún líka um völlinn í barnaflokki og tryggði sér þátttöku á landsmótinu í sumar. Andrea litla systir fær að vera knapi hennar þar, þær verða flottar skvísurnar. Sif systir vann líka bikar á honum Hring sínum. Þau voru glæsileg á vellinum, veðrið var þó heldur dræmt, ég hélt það væri komið sumar en það líktist frekar hausti í gær. Hárið og augun báru þess merki í gærkvöldi, því þegar ég kom eim og liet í spegil þá stóðu lokkarnir upp í loftið samanherptir af drullu og augun bólgin af sandryki....já kannski ekki alveg ballfæ þannig. 

Litla skvísan mín knúsaði bikarinn sinn áður en hún fór að sofa og sofnaði með bros á vör.

Jæja þetta er smá flýtiblogg er að drífa mig í matarboð.....einkennileg færsla þetta hahahahaha 

Jæja kæru vinir, þá er hvítasunnan löngu liðin og ekkert blogg! Ég verð nú eiginlega bara að viðurkenna það að ástæðan er sennilegast "örmögnun" eftir prófatörn og ritgerðin um gjöf heilags anda tók þar mest á þannig að ég held ég salti frásögn af afrakstri ritgerðarinnar. Þótt prófin séu á enda þá hef ég ekki slegið slöku við í náminu, því að núna í dag lauk fjögurra daga námskeiði á Biskupsstofu sem tilheyrir starfsnámi prest-og djáknanema. Námskeiðið var gott og gangnlegt, og samferðarmennirnir frábærir. Á morgun tekur síðan við "ærsl og fjör" á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ!!! Ég hlakka bara til hreinlega. Ég hef svolítið einbeitt mér að yngri kynslóðunum undanfarið og var hreinlega farin að sakna eldri kynslóðarinnar. Góð stund í þeirra félagsskap skilur mann alltaf eftir fróðari um lífið og tilveruna. Þau eru búin að feta þann veg sem maður sjálfur er að feta, búin að ganga í gegnum allt það sem manni sjálfum virðist svo yfirþyrmandi á stundum og stendur ósköp bláeygur gagnvart. Þá er svo gott að hlusta og þiggja góð ráð þó auðvitað hver spili eftir sínu höfði. Við erum víst ekki að finna upp hjólið alltaf og ótrúlegt hvað við eigum sammerkt í lífsins göngu, og það er svo mikilvægt að fá tækifæri til þess að miðla sinni reynslu og vita að hún getur gagnast og nýst öðrum.

Sumarið leggst vel í mig. Ég  ætla að  ferðast aðeins út fyrir  landsteinana og kíkja á ráðstefnu  EYCE (Ecumenical Youth Counsil in Europe) á N-Írlandi í júní. Ráðstefnan ber yfirskriftina "Tearing down the walls" og fjallar um möguleika kirkjunnar á að koma inn í sáttarumleitanir í stríðum, og mikilvægi skjótra sátta í slíkum aðstæðum. Þetta verður skemmtilegt. Svolítið skrítið að fara ein, en á móti kemur að þá kynnist maður hinum betur, sem er auðvitað tilgangur ferðarinnar líka! Ég á að mæta með íslenska fánann og sýnishorn af íslenskum mat og klæðnaði. Ætli maður grípi ekki með sér eins og nokkrar skyrdósir og harðfisk. Ég smeygi mér svo kannski í ullarpeysu, hver veit!!

 Þannig að það er fimm daga húsmæðraorlof á döfinni. 

 Ég ætla að láta hér fylgja eitt ljóð eftir hana Huldu sem er svo lýsandi um það sem ég sagði hér áðan um lífsleiðina.

Æska.

Æskan á vorljetta vængi,

víðförla drauma,

lífsgleði, löngun og harma,

sem líða með blænum;

vilja, sem vaggast á bárum,

vonar og ótta,

tár, sem að tindra og þorna

við trúarskin hjartans.

Vegirnir liggja svo víða;

hún velur þann efsta,

greiðfæru götunni hafnar,

hin grýtta er hærri.

Straumarnir stefna að hafi,

stormarnir bera

fleyið á ókyrrum örmum

unz áttin er fundin.

Ljósblik og skuggar um lífið

líða og hverfa,

þar til að æskunnar eldur

í elliblæ kulnar.

Þið, sem að fylgt hafið fyrri

til fjallanna bláu,

vitið, hve vandhitt er gatan,

hin villta ei dæmið. 

Gleðilegt sumar!! 

Mér sýnist ég hafa verið full svartsýn hérna í síðustu færslu þegar ég taldi enga von vera fyrir komu vorsins. Ég tek öll mín orð til baka og er nú á leiðinni í Blómaval að kaupa mér lauka og gróðursetningarskóflu! Það varð víst allt í stíl þessa páskana og það er yndislegt!!! Yndisleg þessi birta sem blossar upp innra með manni og fær mann til að átta sig á þungleika vetrarins. Þá finnur maður hvað lífið er þakkarvert og mikil gjöf. Hljóðin í umhverfinu eru orðin önnur og það heyrast einhver kunnuleg hljóð sem hafa verið frosin í vetrinum og þessi hljómur vekur með manni eftirvæntingu eftir upprisu náttúrunnar, lyktar af brumi og blómum, hvin í laufi og hlýja vinda. Ís og kámugar hendur á litlum krílum, gúmmílykt af sundkútum og söndugar tær. Í stað stjarnanna birtist okkur sólin sem umvefur okkur hlýjum geislum sínum. Sumarið er yndislegur tími.

 Ýmislegt hefur gerst undanfarið í "pólitíkinni". Félag guðfræðinema státar af glæstum formanni þetta árið, eins og svo mörg ár á undan. Ég er kannski sérstaklega stolt af þessum formanni þar sem hann er frændi minn, svona sérlega glæsilegur eins og gengur og gerist í fjölskyldunni náttúrulega og hreint út sagt vel gefinn með endemum. Mér líst vel á komandi vetur með hann við stjórnvölinn og ég veit að það gera fleiri. Ég fékk svo líka kosningu inn í stjórn ÆSKR til næstu tveggja ára. Ég hlakka mikið til að komast í kynni við þeirra störf og fá að vera ein af ráðinu. Þarna er glæsilegt og gott fólk á ferð. Í sumar ætla ég svo að vera í skemmtanastjórn á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ. Það verður enn ein reynslan í bankann og ég hlakka til að fá að spreyta mig á þeim vettvangi. Alltaf gaman að vinna eitthvað svona "lifandi" starf, sem er svolítið öfugt við það sem stefnan var sett á í vor...en kannski breytist það eitthvað næsta sumar, hver veit!!  Ég er að hugsa um að einbeita mér líka svolítið að guðfræðinni áfram í sumar og æfa mig að skrifa miningarræður og hugleiðingar. Hver veit nema einhver fái að njóta afrakstusins á komandi vetri það kemur í ljós. 

Litla kéllingin mín hún Auður Rós varð fimm ára síðasta laugardag. Búin að hlakka til þess síðustu tvö árin. Nú er hún loksins orðin fimm!!  En hin er ennþá bara eins árs, en er eins og fimm manns, þannig að það vegur á móti!

Þormóður er búinn að skila af sér meistaraprófsritgerðinni sinni. hann er því að ljúka sinni fimm ára háskólagöngu. Það er ekki laust við öfund hérna megin og frekar erfitt að sitja og skrifa ritgerð og læra fyrir próf. En það sem er jákvætt er að þá fá stelpurnar að njóta pabba síns á próftímanum sem er bara gott mál!.

Ég þakka þér Guð fyrir allt sem ég á.

ég þakka þér fyrir lífið sem þú hefur gefið mér og litlu lífin sem þú veittir okkur,

gleðigjafana og prakkarana yndislegu. 

ég þakka þér fyrir hverja þá árstíð sem þú hefur gefið mér að fá að upplifa og njóta,

og fyrir hverja þá árstíð sem nú liðin er.

Vaktu yfir mér, börnum mínum, unnusta, fjölskyldu, tengdafjölskyldu og vinum.

Vertu með okkur á gleðistundum og vertu okkur styrkur á þeim erfiðu. Blessaðu heimili mitt og

vaktu yfir kirkju þinni og leiddu hana í öllu hennar starfi.

Gefðu að við minnumst þeirrar gjafar sem þú hefur gefið okkur og virðum það líf sem þú hefur veitt

okkur.

Þess bið ég í Jesú nafni.

Amen.